Συνέντευξη του Ισπανού συγγραφέα Javier Marias

Αποσπάσματα της συνέντευξης του Ισπανού συγγραφέα Javier Marìas, στην Ιταλική εφημερίδα  Corriere della sera, στις 11 Οκτωβρίου.

 Εγωιστές και οπαδοί του ολοκληρωτισμού

To κίνημα για την ανεξαρτησία θράφηκε με ψέματα

«Το κίνημα για την ανεξαρτησία της Καταλονίας, είναι ένα κίνημα απολυταρχικό για να μην πω σχεδόν φασιστικό. Θρέφεται με ψέματα και γεννήθηκε από εγωιστικές απαιτήσεις, προερχόμενες είτε από την πλευρά των υποστηρικτών του είτε από τους πολιτικούς αρχηγούς του. Θα συναντήσουμε μπροστά μας μέρες επικίνδυνες. Και αυτό χάρη στον κύριο  Puigdemont  και τους φίλους του»

Ακόμα και όταν μιλάει για την φωτιά που κατακαίει την Ισπανία, ο Javier Mariàs  χρησιμοποιεί λέξεις κοφτερές δίχως φόβο. Δεν έχει κινητό, δεν απαντάει στα mail, ξεφεύγει από τα φώτα της δημοσιότητας, επιλέγει σχολαστικά έως και τους κατόχους του Νόμπελ λογοτεχνίας, πριν δεχθεί να του γνωρίσει. Ισως γι αυτό, πιθανόν μόνο για αυτό, δεν του έχει ακόμα απονεμηθεί το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Αγαπάει τον γραπτό και όχι τον προφορικό λόγο. Οι συνεντεύξεις  είναι για τον ίδιο ένα μαρτύριο διότι φοβάται μήπως παρεξηγηθεί ή ίσως απλά φοβάται ότι θα δεί τίς πολύ μεγάλες προτάσεις του, να ασχημαίνουν στην απόδοση. Οι στιγμές είναι πολύ σημαντικές για να μην ακουστεί ένας από τους σπουδαιότερους συγγραφείς της Ισπανίας.

Κύριε  Marìas,  έχετε υπογράψει όλα τις διακηρύξεις των διανοούμενων ενάντια στην ¨απάτη του δημοψηφίσματος¨ και ενάντια στην ¨ αντιδημοκρατική δήλωση ανεξαρτησίας¨. Δεν θρέφετε καμία συμπάθεια για την καταλανική απόσχιση?

« Oχι, και βέβαια όχι. Γιατί θα έπρεπε να θρέφω συμπάθεια?? ¨Ένα μέρος του Καταλανικού λαού υπήρξε ανέκαθεν υπέρ της ανεξαρτησίας, αλλά είναι μειοψηφία. Αυτό συμβαίνει και σήμερα»

Πως μπορούμε να το ξέρουμε αφού δεν υπήρξε ένα νόμιμο δημοψήφισμα?

«Το ξέρουμε από όλες τις δημοκρατικές και εγγυημένες ψηφοφορίες του παρελθόντος. Μόλις δύο χρόνια πριν μετρήθηκαν στην διάρκεια των Καταλανικών εκλογών. Το μπλόκ των αυτονομιστών είχε παρουσιάσει την ψήφο ως ψήφο υπέρ ή κατά της ανεξαρτησίας και είχε λάβει το 48%. Παρόλα τα στοιχεία , μας είπαν ότι είναι μία ‘ξεκάθαρη’ πλειοψηφία ώστε να προχωρήσουν στους σκοπούς τους. Εάν αρνούνται την αριθμητική, δεν γίνεται να μιλήσει κανείς  μαζί τους.

Γιατί να είναι αναγκασμένοι να παραμείνουν Ισπανοι?

« Το να είναι κάποιος υπέρ της ανεξαρτησίας, είναι θεμιτό, αλλά αυτό το πολιτικό μπλόκ αποφάσισε ότι οι άνθρωποι που δεν συμφωνούν μαζί τους, απλά δεν μετράνε. ¨Ετσι καταλήγει κανείς στη δικτατορία»

Αρνείσθε και το «δικαίωμα στην απόφαση» με το οποίο οι αποσχιστές ζητούσαν ένα νόμιμο δημοψήφισμα?

«Αυτό είναι άλλο ένα κόλπο. Η Καταλανική κοινωνία ψήφισε 35 έως 37 φορές μέσα στις τελευταίες δεκαετίες ։ σε τοπικές εκλογές, σε εθνικές εκλογές, σε ευρωπαικές εκλογές, μάλιστα με κάθε ελευθερία.  Ας υποθέσουμε ότι ένα μέρος του πληθυσμού αποφασίζει να ψηφίσει για την επιστροφή της σκλαβιάς.  Αυτό δεν είναι αποδεκτό φυσικά.  Το απόλυτο δικαίωμα του ψηφίζειν δεν υφίσταται. Είναι αναγκαία μία  πλειοψηφία που  να επιθυμεί να εκφραστεί »

Τι πρέπει να κάνει τώρα το Ισπανικό κράτος?

« Κάποια στιγμή θα πρέπει να υπερισχύσει ο νόμος, το δικαίωμα και η δημοκρατία.  ¨Όλα αυτά που γίνονται είναι αντιδημοκρατικά. Η ίδια η Καταλανική βουλή εκμηδένισε το ισχύον καθεστώς της αυτονομίας, μόνο και μόνο για να προωθήσει την απόσχιση»

Θα φτάσουμε στις χειροπέδες?

« Εάν η κυβέρνηση αποφασίσει να συλλάβει τον  Puigdemont  βασιζόμενη στους υπάρχοντες νόμους και εάν αυτό προκαλέσει ένα είδος λαικής εξέγερσης και βέβαια θα είναι πολύ βαρύ. Θα ενισχύονταν και θα διαμαρτύρονταν οι πλέον φανατικές ομάδες, αλλά και χιλιάδες ανθρώπων. Η επιθυμία μου είναι να μην υπάρξει άλλη βία»

Πως εξηγείται η ενόχληση μίας τόσο πλούσιας επαρχίας ?

« Είναι γελοίοι όταν μιλάνε για καταπίεση και  ταπείνωση, είναι προσβολή για όποιον υποφέρει αληθινά. Απ’ όσο μπορώ να γνωρίζω, δεν υπάρχουν άλλες περιοχές που να έχουν τέτοιο βαθμό αυτοκυβέρνησης όσο η Καταλονία.  Ακόμη και η γλώσσα της Καταλονίας προστατεύεται, υπήρξαν πολλά προβλήματα σε σχέση με την Καταλανική γλώσσα επί Φράνκο αλλά αυτά τελείωσαν πριν 40 χρόνια.

Δεν υπάρχουν λόγοι λοιπόν?

« Η κύρια κινητήριος δύναμη, νομίζω ότι βρίσκεται στην πολιτική σκοπιμότητα, στον πολιτικό υπολογισμό των διοικούντων. Στην Ισπανία υπήρξε μεγάλη διαφθορά και ακόμα και Καταλανοί  πολιτικοί  βρέθηκαν κατηγορούμενοι. Ενας τρόπος αποφυγής της φυλάκισης είναι να φτιάξει κανείς μία Δημοκρατία όπου και ο τύπος και ο νόμος να την ευνοούν.  Το ξέρω ότι αυτή η υπόθεσή μου είναι κάπως ριψοκίνδυ

Κι’ όμως η Βαρκελώνη ζει τον ενθουσιασμό της δημιουργίας μίας χώρας «πιο δίκαιης», σε αντιπαράθεση με την αυταρχική Ισπανία.

« Δεν είναι αλήθεια. Εδώ και έξι χρόνια η Ισπανία έχει μία δεξιά κυβέρνηση που προσωπικά δεν μου αρέσει καθόλου, αλλά δεν είναι αυταρχική. Αλλά  ακόμα και αν ήταν όπως λέγεται, δεν θα ηταν  επαρκής αυτός  ο λόγος. Επί οκτώ χρόνια είχαμε με τον Azbar  μια διοίκηση παρόμοια  ή και  χειρότερη  από την σημερινή, αλλά στο ενδιάμεση περίοδο μεταξύ  του Aznar   και του   Rajoy  είχαμε και τα οκτώ χρόνια του  Zapatero , που διόλου αυταρχικός δεν ήταν. Είναι η δημοκρατία, ψηφίζει κανείς και έτσι αλλάζει κάτι. »

Πάντως οι φόροι που ζητάει η Μαδρίτη είναι πάρα πολλοί..

«Το ίδιο λέει και η  Lega Nord  (  Λέγκα του Βορρά ) στην Ιταλία , έτσι δεν είναι? Είναι κινήματα μη αξιόπιστα, πιστεύουν ότι η Ρώμη ή η Μαδρίτη τους ληστεύουν. Αλλά το πρόβλημα έχει τεθεί με λάθος και κακό τρόπο. Η συνεισφορά της Βαρκελώνης στο ισοζύγιο του κράτους είναι υψηλή επειδή ευημερεί, αλλά η Μαδρίτη ως πλουσιότερη πληρώνει μεγαλύτερους φόρους. Για όλους ισχύει η αρχή της αλληλεγγύης που κάποιοι δεν είναι πια διατεθειμένοι να την δεχθούν.

Περπατάμε τα βήματα που οδηγούν σε εμφύλιο πόλεμο?

« Ελπίζω πως όχι. Προς το παρόν προσβολές και ύβρεις  προέρχονται μόνο από την Καταλανική πλευρά προς τους Ισπανούς. Την τελευταία εβδομάδα όμως βγήκαν στα μπαλκόνια πάρα πολλές Ισπανικές σημαίες . Ανέκδοτο ίσως αλλά κακό ανέκδοτο. Εάν ο Ισπανικός εθνικισμός ξυπνήσει αυτό θα ήταν επικίνδυνο. Και για αυτό θα έπρεπε να ευχαριστήσουμε τον κύριο Puigdemont. »

Το κείμενο στάλθηκε από φίλη ενεργό πολίτη του Βύρωνα